Malujemy róże

18 marca Salony Poezji odwiedziła Alicja z Krainy Czarów. Piotr Fronczewski, Ewa Telega i Anna Gojarska wskoczyli wspólnie do króliczej nory.

Niestety. Właśnie w owym czasie,
Gdy człowiek by się zdrzemnął,
Dziewczynki chcą, bym mówił baśnie
I ciszę mącił senną.
Lecz trudno. Na cóż opór zda się?
I tak wygrają ze mną.

Brzdęśniało już; ślimonne prztowie
Wyrło i warło się w gulbieży;
Zmimszałe ćwiły borogowie
I rcie grdypały z mrzerzy.

Dziaberliada, tłum. Stanisław Barańczak

Bogusławski vs Gombrowicz

W ramach cyklu "Ikony Łazienek" - kolejne spotkanie z teatrem. Zestawiliśmy Bogusławskiego z Gombrowiczem, a efekt był zadziwiający.
"Mimika" (1812) kontra "Ferdydurke" (1937).
Podczas kiedy pierwsza jest instruktażem dla aktorów, gramatyką teatru, druga demaskuje teatralność życia społecznego.
Druga stara się podważyć i gardzi kodem, który pierwsza próbowała i musiała zdefiniować. Łączą je niewątpliwie hasła: maski, roli, zależności gestu i słowa, mimika.


fot. Paulina Jarzyna

Rower opowieści

fot. Chris MaGee

Wiosną wszyscy wsiadają na rowery. Rowerem poruszali się też kiedyś japońscy opowiadacze gaito kamishibaiya.
"Uważa się, że kamishibai powstało w Japonii w latach 20-tych XX w., jednak jest to część długiej tradycji obrazkowego opowiadania historii (storytellingu), którego początki można datować na IX-X w., gdy mnisi używali ilustrowanych zwojów w połączeniu z narracją do przekazywania nauki Buddy. Później, etoki, czyli ,,opowiadacze obrazków”, zaadaptowali tą metodę do opowiadania świeckich historii. W przedstawieniu kamishibai wykorzystywana jest mała scena-okienko i zamontowane w niej obrazki do przedstawiania opowieści. W trakcie opowiadania historii ilustracje są zmieniane." (za Platformą Kultury)




Rowerem do Łazienek wjechać nie można ale zbierać pomysły na papierowe przedstawienia, jak najbardziej.

Wiosna śpi w Łazienkach

Nie śpią za to Ikony Łazienek, czyli cykl dla dorosłych, będący próbą interpretacji Muzeum poprzez postacie, które tworzyły to miejsce za czasów jego świetności: Stanisław August, Wojciech Bogusławski i Marcello Bacciarelli. Projekt koncentrować się będzie przede wszystkim na problematyce wizerunku, sposobach jego kształtowania oraz mocy, jaka tkwi w społecznym postrzeganiu osoby lub miejsca.
17.03 g. 14:00
Przepis na aktora – czyli, co łączy Bogusławskiego z Gombrowiczem?
Miny! Spotkanie będzie rodzajem teatralnego eksperymentu, sytuacją niecodzienną, twórczym zderzeniem tekstów i osobowości teatralnych z XVIII i XX wieku, pretekstem do refleksji nad figurą aktora – jej historyczną i kulturową ewolucją.

Zajęcia prowadzą:

KATARZYNA JABŁOŃSKA-KUŚMIEREK – animatorka kultury, pedagożka teatru, redaktorka. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskiej oraz wiedzy o teatrze na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicz w Warszawie. Pracuje w Teatrze Narodowym, gdzie prowadzi lekcje teatralne według autorskiego programu. Prowadzi warsztaty arteterapeutyczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

AGATA PIETRZYK - animatorka kultury, kulturoznawca, edukatorka muzealna. Absolwentka Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Na stałe pracuje w Ośrodku Edukacji Muzealnej Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Współpracuje m.in. z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego.

Zapisy: warsztaty@lazienki-krolewskie.pl lub 22 50 60 104
>>>więcej o cyklu Ikony Łazienek

Gęsie pióro, stalówka, obsadka, kleks...

4 marca postawiliśmy pierwsze wspólne kroki w świecie kaligrafii. Zajęcia prowadziła pani Renata Zaborska. Kolejne spotkanie z cyklu PRACE RĘCZNE już za miesiąc, czyli 1 kwietnia.